EDOSK GÜRCİSTAN TİFLİS-BATUM BİSİKLET TURUNUN HİKAYESİ

Erzincan’a saat 22:00 dolaylarında vardık. Geceyi öğretmenevinde geçirdik. Köfteci Sefa’yı aradık, kapalıydı. Biz de daha sonra uğramayı düşünerek atıştırmalarda bulunduk. Sabah bisikletlerimizle kısa bir Erzincan turu yaptık. Saat 11:00 gibi Erzincan’dan ayrıldık.

Erzurum Aşkale Tren İstasyonunda bir ola verdik. Meraklı gözler bizi bekliyordu bisikletlerimizle ilgilendiler, yolumuzu sordular, muhabbet ettiler ve bize iyi yolculuklar dileyip uğurladılar. Erzurum’da yoğun yağış hatta dolu bizi biraz alıkoydu. Daha sonra Oltu ve ardından Ardahan Öğretmenevi, 30 Haziran sabahı Ardahan’dan yola çıkıp Posof, Posof Türkgözü sınır kapısı arasında, yol üstünde, içmeye doyulmaz suyu olan bir çeşmeden, tüm kaplarımızı suyla doldurduk ve Türkgözü sınır kapısından pasaportlarımızla Gürcistan’a giriş yaptık. 1 saati bulan geçiş işlemlerimden sonra Tiflis’e doğru yola devam ettik. İlk büyük yerleşim yerinden bir markette bulunan ATM’den “Lari” çektik. Yolda Türkiye’den kardeşlerimizin çalıştırdığı tır duraklarından birinde “Paşanın Yeri”nde mola verdik burada Paşa’nın (Muharrem LEVENTOĞLU) yardımıyla iki adet Gürcü GSM kartı edindik içlerine de 12 şer Larilik kontör yükledik. Akşam üstü Tiflis’e indik ve orada Marjanishvili sokağında Ankara Restoran’da Yusuf kardeşimizle tanıştık. Güzel yemeklerinden akşam yemeğimizi yedik. Onun yardımıyla bulduğumuz İranlı Azeri kardeşlerimizin otelinde geceyi geçirdik. Gece Tiflis gezimizden sonra 01 Temmuz 2014sabahı bisikletlerimizi ve kendimizi hazırlayıp Ankara Restoran önünden yola çıkış yaptık.

Uzun bir pedal etkinliğinin ardından Gültekin arkadaşımız bisikleti bırakıp araca geçti. Biz Ramazan ve Ali pedal çevirmeye devam ettik. Taa ki Gori kentine kadar. Gori; Stalin’in (Josif CUGASVHVİLİ) doğduğu kentti aynı zamanda. Biz de gelip orayı görmeden gidemezdik. Stalin’in doğduğu evin çevresinde görüntülerimizi aldık. Biraz kenti dolaşıp oralı insanlarla küçük diyaloglar kurduktan sonra Agara kasabasına devam ettik. Bu arada oldukça heyecan verici şekilde bir tünel macerası yaşadık.

Agara’da Paşanın yerinde akşam atıştırması ve konaklama ihtiyacımızı gidererek ilk pedal günümüzü yaklaşık 150 km pedalla tamamladık. 02 Temmuz sabahı kahvaltımız yaparak Paşanın Yerinden ayrıldık.

Bir gün önce planladığımızdan uzun bir pedal yaptığımız için, bu gün de biraz fazla pedal yaparak toplamda 1 gün kazandık. Zestafani kenti aslında 3. Etap durağımız olacakken 2. Gün buraya ulaşmıştık. Bu yolda şifalı su denen bir yeri öğrendik, su kenarında bulunan Gürcü köylüler ile söyleşimiz oldu. Bu köylülerden ikisinin adı ‘Temuri’ idi. Bizim suluklarımızı doldurmamıza yardım ettiler. Birkaç fotoğraf çekiminden sonra yanlarından ayrıldık. Khashuri kentini geçtiğimizde yol üstünde insanların serinlediği bir gölet gördük, orayı da hemen belgeledik ve çevresinde bir tur atarak Hocam Abim’in çekim yapmasını sağladık. Yol üzerinde Don Kişot anıtını gördük, Yine bir tünelden geçtik ve pedallarımızın yorgun turlarıyla Zestafoni kentine ulaştık. 

03 Temmuz sabahı Zestafoni kentini turlayıp görüntüler alıp fotoğraflar çekip oradan ayrıldık. Bu zamana kadar Gültekin arkadaşımız bizimle pedaldaydı ancak Zestafoni sonrası (şifalı sudan olsa gerek) uzun bir zaman pedal çeviremedi. Biz Ramazan ve Ali kimi zaman aç kimi zaman yorgun yine pedallarımızı çevirerek Samtredia kentine yaklaştık. Burada küçük bir kaza sonrası Merabi Pansiyonun işletmecisi ile tanıştık. Salaş bir hosteldi ama ucuzdu. Biz de bu hostelde sabahladık. Merabi’nin bahçesindeki elmalardan, maydonozlardan ve yumurtalardan yararlandık ve güzel bi kahvaltı yaptık. Yalnız Merabi gurk yumurta ile normal yumurtayı ayırt edemiyordu bunu da öğrendik. 

04 Temmuz sabahı yine Samtredia görüntülerinden sonra yollardaydık. Yol boyunca çoğu tarla kenarlarında SSCB’den kalma Kolhoz birimlerinin rölyef eserlerini görüyorduk. Hatta o zamanlarda kolhozlarda çalışan 55-60 yaşlarında bir kadınla tanıştık. Batum’a 50 km kala yolda balık satan insanları gördük. Balıklar hem tatlı su hem de deniz balığıydı. Biraz daha pedaldan sonra Batum ile arası 25 km olan Kobuleti’ye geldik. Kobuleti’ye 3-4 km kala ilk kez Karadeniz’i gördük orayı da fotoğrafladık. Burada Gültekin’i böbrek taşıyla baş başa bırakıp Hocam Abim, Ramazan ve Ali Batum gecelerine araçla gittik. Kobultei ve Batum’da ilk kez bisiklet yolları gördük. Ancak bisiklet yollarının üzerinde kesintisiz yolculuk mümkün değildi.

07 Temmuz sabahı Erzincan’dan Kemah ve Kemaliye’ye (Eğin) uğrayıp, Divriği’ye vardık. Buralarda da görüntüler aldıktan sonra 08 Temmuzunun sabah 03:50 sinde Ankara’daydık. Otogara gelip yüklerimizi ayırdık, otobüsümüze binip İstanbul’a ve oradan da Edirne’ye yorgunluğumuzun resimleriyle ayrıldık.

Yorumlar